"MEVSİMLER"
Mevsimler gelip geçer hep ömrümden
Haber verirler geçmiþimden dünümden
Aðaran saçýmýn her bir telinden
Acý tatlý yaþanmýþ her günümden
Ýlk baharda hep açmýþ çiçekler
Renga renk kýrlara,ovalara dolmuþ
Yazýn yakýp kavururken güneþ
Onlarýn hepsi sararýp solmuþ
Yavaþ yavaþ gelirken güzün
Ýçime dolar buruk bir hüzün
Eserken rüzgarlar hep yapraklar dökülür
Ömrümden dakikalarýmý alýr götürür
Kara kýþta yaðarken lapa lapa kar
Her yeri bem beyaz bir örtü kaplar
Bacalardan hep dumanlar tüter
Kýþýn soðuktan insan donup titrer
Dört mevsim daha geçti
Sonbahar kýþ ilkbahar yaz
Ömrümden bir yýl daha gitti
Ne çýkar sanki etsem bir itiraz
Güneþ þafaktan her gün görünür
Mevsimler yýllar böylece alýr yürür
Niceleri açarken gözlerini bu hayata
Kimileride son nefeslerini vererek ölür
Bu dünyada yaþadýkça biz
Daha çok mevsimler göreceðiz
Ölüm yazýlmýþ olsada her canlýya
Bilemeyiz ki biz hangi mevsimde öleceðiz
Mehmet Yýlmaz ÝNANOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.