Günün, güneþle tanýþmadýr doðmak Gösteriþli ve þaþalýdýr her þeyi Ýlk bakýþta gözler kamaþýr Þükürler, dualar edilir Ardýndan gün ilerler Etkinsi hissettirir güneþ Isýtýr, yaþam verir Güne, can ve kan olur Sonra daha da ilerler gün Kimse fark etmez artýk varlýðýný Hissederler sadece Isýsýný kaybetmeye baþlamýþtýr Kalýnlarýný giymeye baþlar Günü yaþayanlar Onun yokluðuna Hazýrlýk yapar gibiler.
Sonunda þafaklar Kaplanýr alaca bir karanlýkla Güneþ gülümser ateþ kýzýlýyla Gözleri kamaþanlar Artýk ona rahatlýkla bakabilirler Denizin arkasýndan aðýr aðýr salar kendini Son demlerini yaþar Deðerinin en iyi anlaþýldýðý dönem Bu zamandýr.
Ýþte gücü tükendi Son ýþýk huzmesiyle bizi selamladý Gitti doðduðu yere ve battý Týpký insan misali
SÝNAN ÞAÞMAZ [KARA KALEM ADI KÝTABIMDAN 2009] Sosyal Medyada Paylaşın:
matem bekçisi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.