Ben Kardelen

Ben Kardelen

Hiç beklemediðin bir gece
Kuþanacaðým tüm cesaretimi..
Ümitlerimi bohçama doldurup,
Dikileceðim karþýna...




Ýnanamayacaksýn gözlerine
Gözlerimiz birbirini bulduðunda
Bir gülümseme belirecek dudaklarýnda
Geçiverecek ruhuna...



Kollarýmý açarak yaklaþacaðým
Ve diyeceðim ki:
Ben Kardelen, karlarýn ecesiyim
Seni seçtim, sana geldim...



Issýz gecelerinde
Konuðun olurdum ya
Rüyalarýný süslerdim
Paylaþýrdýk acýyý tatlýyý
Okþayarak tarardýn saçlarýmý
Yýldýzlar takardýn baþýma...


Bir gece görmesen özler, meraklanýrdýn.
Dalar giderdin.
Ýþte geldim!
Dokunabilirsin, gerçeðim...

Ben Kardelen...
Uðruna þiirler yazdýðýn,
Gönül tuvaline çizdiðin
Düþlediðin, özlediðin, beklediðin...





Yorgunum...
Bedenimde deðil,
Derinimde yorgunluðum...


Savrulmuþ yapraklarým,
Yaralanmýþ hain fýrtýnalarda.
Kucakla, sar
Lokman’ým ol...
Yýllara ve yollara inat,
Ömrüme ölümszlük kat...

Reyhan Apil






Sosyal Medyada Paylaşın: