Issýz bir gece,karanlýk yollar,
Kaybolan benliðimi arýyorum..
Cývýldayan bir kuþ sesinde,
Yada uçan bir kelebekte,
Belki de gökyüzünde..
Bunca insan içinde,nedir bu yalnýzlýk ?
Herkesin iki yüzü var,görürüm yüzlerinde,
Bakýþlar çok karanlýk,ufuktaki çizgide,
Bir aðlama sesi duyarým,yüreðim kan içinde.
Alaycý bakýþlarla herkes düþmüþ zevkine,
Bir kahkaha duyarým,uzaklardan sinsice,
Hayatýn gerçekleri yaþanýr beyinlerde,
Kilitlenmiþ duygular saklanýr yüreklerde.
Arif COÞKUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.