kesik bohça

kayýp giderken heveslerim ellerimin arasýndan
sormadan inatla
baþkaldýrarak yokluklarýma
bedenimi savuruyor kavuruyor yangýnlarla
tüm yaþanmýþlýklarým , kesemdekilerle
altý kesik kaldý bohçamýn
anýlarýmla tamamlayamadýklarým
acýtýyor her yarýmlarým,gözden uzaklarým
sýzlatýyor her metremde gövdemdekiler
sýtkýma varlýðým dahi yaban
gözlerimde iki canlý siyah nokta
parladý çakmak misali karanlýða
aydýnlanýyor her bir adýmým
uzaklarýný bilemeden , önünü göremeden
çoðaldý yanlýþlarým
bölündü artamadan benim dünyam
kaçýrýlmýþ tüm fýrsatlar, umulmazlar
düþlerime direnen anýlar
her kokuyla daldýðým kareler
aldýðým nefeslerim yaþayabilmemin azizliði
bana uzak benim caným
gitgide sana yaklaþmaktayým





Sosyal Medyada Paylaşın: