BEN İNSANIM
BEN ÝNSANIM
Derdi mi dökecek dereler buldum
Bir dostun gönlüne coþarak doldum
Ummana dökülen coþkun sel oldum
Yaþam gemisinin limanýyým ben
Bu ömre demem ki olmuþ da heder
Soframa da koymam bir acý keder
Gökte cem tutarým yýldýza gider
Dönen semahlarýn kirmanýyým ben
Gönül kalesinde turum var benim
Bilinmeyen gizli sýrrým var benim
Ehlibeyt yüzünde nurum var benim
Ýmamý Mehdinin zamanýyým ben
Þu iki cihanda yaþarým bende
Bir canan elinde coþarým tende
Ben ki var olmuþum bin bir bedende
Sevgi ateþinin dumanýyým ben
Ben Adem oðluyum doðrudur özüm
Yüreðe niyazdýr ettiðim sözüm
Doðru söyler dilim hoþ bakar gözüm
Bir güzel yüreðin gümanýyým ben
Beni iyi taný dostum diyorsan
Gönlümü gönlüne astým diyorsan
Güzel insan olmak kastým diyorsan
Koskoca bir ömrün fermanýyým ben
Ýyi insan isen mürþit ararsýn
Doðruluk yolunda kesin kararsýn
Bugün dün aynýysa elbet zararsýn
Yorulan dizlerin dermanýyým ben
Zaralý söyledi duyun erenler
Ýnsaný kamile gönül verenler
Korkusuz yaþasýn güller derenler
Güzel yüreklerin mihmanýyým ben
31-3-2009
ÝST
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şadiye gürbüz(zaralıcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.