Siyah beyaz bir fotoðrafta, Renkli tutkulu bakýþýn duruyor, Kuþlardan alýyorum haberini, Düþlerde arýyorum seni, Soruyorum boþ sokaklara, Bugün geçip geçmediðini, Ve deniz bana seni fýsýldýyor, Ben halini soruyorum rüzgârdan, Senden biliyorum gelen baharý, Seni dinliyorum tomurcuklardan, Bu son yakýyor canýmý, Bir de yokluðun yakýyor beni, Hani üzmeyecektik birbirimizi, Son nefesimde gözlerime bakacaktýn. Beni sevdiðini söyleyecektin hani,
Sen oluyorsun gecede gizlenen, Sarý lacivert bir hüzün sarýyor beni, Her þeyde seni arýyorum. Ýçilen bir yudum suda hasretliðimi, Þiirlerde seni saklýyorum. Kardelenler kadar asi olsam da, Yokluðunun beyazýnda üþüyorum. Gelemeyeceksin biliyorum. Hiçbir otobüs almayacak seni, O telaþlý bekleyiþin duraðýndan, Yokluðum yüzünden, Durmayacak sende zaman, Biliyorum ben toprak olunca, Öðreneceksin... Yýllar sonra... Yolun düþünce ve gelince buralara, Sorunca beni tanýmadýðýn insanlardan, Alýp götürecekler seni mezarýma, Ve sen iþlenmiþ olacaksýn. Soðuk mezar taþýma...
Bugün aylardan sonra ilk defa, Anneme bakýp aðladým. Yokluðum düþtü önce gözlerime, Yokluðun damlalara karýþtý, Sonra sözler isyan etti kaderime, Yanaklarýmdan birkaç damla sen aktý, Annem suskundu, aðlamaklýydý, Sebebini bile sormadý, Okumuþtu alýn yazýmý kalbiyle, Alnýmda sensizlik yazýlýydý. Bir de ruhum ölmelere gebe, Vakit daralmaktaydý. Sen yoktun yine...
BAKÝ EVKARALI Sosyal Medyada Paylaşın:
bakican. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.