Senden Kalan

dinle;
ölmüþ çiçekler býrakýyorum avucuna
kor olup düþerken yokluðunun içine
nefesini soluðundan alacak
vaveyla çalarken sessizliðim
denizin dalgalarýna sarýlacak sensizliðim
köpüklerinde ýslanacak aldanmýþlýðý sevgimin


þimdi;
kalemime doldurdum tüm mermileri
hedefte senin cinayete münhasýr resmin
her sýktýðým: nefretim!
hep beynimde urlanan iyileþmeyen bu yara
tek ismin kaldý ,
bir de düþ kýrýðý türkülü sevdam
ve onun ele avuca sýðmayan anýlarý
sürgüne yolladýðým senden kalan…


iþte ;
gecenin zifirinde bir ýþýk belirdi avludan
iþe yaramaz bir hayal geçti az önce
gözlerinden akýyordu
asit yaðmuru karasýndaydý damlalar
benliðim bu kargaþanýn ortasýnda aðlamaklýydý
benim yüreðimdi bu kadar hafife alýnan
ezilirdin sevgimin aðýrlýðýndan bir duysan
harabe hayallerim kaldý bana
senden kalan…



oysa ;
yorgun kelimelerin baðrýna sardým seni
taþýdým sýrtýmda kýrýlsa da ayaklar
sarstýn tüm benliðimi aðulu gözlerinle
boðulduðum cümlelerimde düðümlendin kaldýn,
alamadýðým nefes te donmuþtu son hatýran
bu noksan sevdanýn ortasýnda


bir garip ben kaldý
senden kalan...




adem efiloðlu / bir garip ademoðlu


Sosyal Medyada Paylaşın: