ÇİÇEKLER SOLMASIN

binllerce yýldýr beraber büyüdük bu topraklarda
saf saf olduk camilerde cem evlerinde
kulaðýmýz alýþýk çan sesine
dönmedik arkamýzý komþumuza
müsevi hýrýstýyan diye
yüce yaratan dedi ki diyin
sizin dininiz size bizim dinimiz bize
ama saygýlýyýz herkese
yaratýlaný severiz yaratandan ötürü
pirimiz yunus
gözyaþlarýmýz ayný sevincimiz ayný
aðlamak güzeldir arýndýrýr kinimizden
öldük öldük dirildik eser yok ilkel kibirimizden
biz bu topraklarýn çiçekleriðiz
ayrý ayrý gibi görünsede rengimiz
özümüz bir söylenecek sözümüz bir
sonsuzluk kervanýnda yolumuz bir
bazen düþeriz cahaletin aðýna
imdadýmýza yetiþir mevlana
kusursuz dost arayan dostsuz kalýr
diye haykýrýr insana
bende bakarým mezar taþlarýna
utanýrým utanýrým utanýrým
koyun koyuna dedelerimiz
al bayraðýn gölgesinde
huuþu içinde yan yana
arasýra caným yanar
incinirim incitmem
uyarým hacý bayram veliye
açarým kolarýmý kucaklarým herkesi
çaðýrýrm sevgiye
çiçekler solmasýn anneler aðlamasýn diye

Sosyal Medyada Paylaşın: