Manevi Işıklarım

mavi top, ulaþýlamayanýmdý benim manevi inimde
kýrmýzý top, küçük mini minnacýk bir uydusu
ulaþýlamayanýn etrafýnda tavaf eden
ikisi bir dururlardý tamda sinemde, görebilirdim onlarý istediðim zaman
konuþabilirdim onlarla, onlarda benle;
dert dinleþirdik, sefaya konuþurduk
ruhumu paylaþtýrmýþtým onlara,onlarda bana;
ruhumuz liðmeleþircesine
ben ne zaman yalnýzdým,onlarda yalnýzdý;
karanlýk aynalara bakarcasýna
bi an geldi kalbim cýz etti, ettirildi
beynim hüküm sürdü kalbimin topraklarýna ve sürdürüldü
kalbim yanmýþ, yýkýlmýþ, toplarým artýk ýþýldamaz olmuþ
kalmamýþ içinde o ve o
o ve o kaçmýþlar benden, terk etmiþler
kimseyle konuþamamýþým
ruhum bedeniminden korkar olmuþ
yalnýz baþýma kalmýþým
düþündüðüm ve düþünenlerim olmadan
mutlu insanlara beddua etmiþim, elimde olmadan
kalbimde olan bi nefretmiþ bu
ama sonra yeni yüzler yeni diyarlar
unutmuþum ýþýldayanlarý
onlarda beni unutmuþ çoktan
hele ulaþýlamayan o beni hiç sevmemiþki zaten,
sadece ruhumu sevmiþ, ruhumda onu...

Þerafettin KURUOÐLU
31 mart 2009 04:58
Sosyal Medyada Paylaşın: