sildim ezberimden aşkı....

bir eski türkü çoðaltacak özlemleri,
aþk kirlenirken zamane gençlerinin dilinde,
beyaz bir çocuk doðacak her þeye raðmen,
müjde verecek umutlarý,
.......uður böceði............







belki erdemli bir duruþtu,
insan olmanýn sýrrý...
tutunmuþken aþkýna,
aralamak güvensizlik kapýlarýný,
"erkeðin aþký korkaklýktýr,
kahramanlýk deðil..." derler...
inanmýyorum !
bu sözleri kulaklarýma yasakladým..
ben sadece seni duymak istiyorum,
bir de..
yaðmurun sesini.....












//verile, verile yýpranmýþ cevaplarýn güncesinde,
sorgulanmaktan solan þairim þimdi,
ki beni bir tek sen anladýn..//










yokluðun kemirsede beni,
daha ilk soluðunda es verdiðim adamdýn...
tükenme ihtimali olmayandýn,
özlem kokandýn..
sevda kokandýn..








deniz aþýrý ülkelerin ,
soldu gökkuþaðý rengi...
sýrlarýný döktü aynalar,
durulmaz bu þehirde belki...
ansýzýn eskidi notalar,
öyle renksiz....
öyle tek düze,
öyle dilsiz ki seviþmeleri...

þimdi......,,






//tam varacakken aþka duraklýyorum...
sen kimdin ?
adýn neydi ?
ezberimden siliyorum...//




Sosyal Medyada Paylaşın: