ÖZLEMİN
Sevgini verdin tüm kalbinle,
Yüreðime ektin ölümüne..
Seni benden ayýran bu kadere,
Lanetler okuyacaðým her gününe…
Saatler geçmeyi bilmez,
Gözlerim seni aramakla tükenmez..
Biliyorum gülüm sende beni seviyorsun,
Birleþen bu yüreklere ölüm bile karþý gelemez…
Seni ne kadar özledim bir bilesen,
Sensizliðinin beni ne hale soktuðunu bir görsen…
Bir gün kavuþacaðýmýzý duysam eðer,
Ebedi beklerim o günü, bir gelse…
Düþüncelerimden geçiyorsun gün boyunca..
Güneþin batýþýnda, doðuþunda,
Denizin en koyusunda,
Seni görüyorum hep uzaklarda…
Sevdiðim,
Söz verdik birbirimize,
Sonsuza dek sen benim, ben seninim diye…
Ah bir mucize olsa da seni görebilsem!
Sana dokunup sýmsýký sarýlabilsem…
O gözlerine doya doya bakabilsem…
Ah keþke…!!!
Kokuna hasret kaldým ey güzeller güzeli..!!
Sensin bu ana kadar hayatta kalmamýn sebebi…
Hayallerinle yaþýyorum, en son gördüðümden beri,
Haykýrdým uzaklara her günkü gibi…
Gelecek misin ey sevgili!
Dönecek misin?!
Bu cana daha ne kadar eziyetler vereceksin??
Yokluðun yeter acýlar çekmeme,
Söyle ey sevgili nerelerdesin???
Seni aramaktan tükendim artýk!
Sensizliðinden yoruldum…
Yeminimizi duyda gel ne olur…!!
Rüzgâr ölümüne susadý…
Çöllerinde susuz kaldý..
Sensiz bu hayata,
Her an nefretle baktý…
Eðer yaþama sebebini bulsaydý,
Ölümüne býrakmaz,rüyalarýný gerçek yaþardý…!!
RÜZGÂR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.