Bir gülün solgun yapraklarýndan kalan Ertelenmiþ bir hüzünle Geceden bize bakan ay Biz olmasak Ne býrakýrdý gündüze
Oysa biz Bir dehlizin içinde Yýlan ve akreplerle sarmaþ dolaþ Sularý kurutup Taþlarý yontuyorduk Ýyice alýþmýþtýk hayatýn maskeli yüzüne
Ne zaman bir insan görsek Kanýyordu içimizde ýssýz bir köþe Oysa birdenbire gelir güz Ve sararýrdý bütün yapraklar Biz bütün bunlardan uzakta Tedirgin sulara girip Bir anlam arýyorduk hüznümüze
Artýk ne yapsak kime baksak Topal ayaklarýmýz Daðýnýk saçlarýmýzla her akþam Ne kadar yakýn olsak O kadar yabancýyýz birbirimize
MUSTAFA ÖZÇELÝK Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Özçelik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.