BİR AKŞAM ÜSTÜ...
BÝR AKÞAM ÜSTÜ…
Bir akþam üstü
Belki de ikindi vakti
Güneþin varlýðýnda soðuk zamanlar vakti,
Ýyot kokulu memleketimin hasretinde
Bahara benzeyen kokular var gurbetin topraklarýnda,
Memleketimde hasret kokusu geliyor
Oralardan buralara anamýn kokusu geliyor…
Bir akþam üstü
Güneþin batmak üzere mi doðmak üzere mi anlaþýlmayan
Neon bar ýþýklýlarýna benzer cümbüþlü bir havasýnda
Kahve köþelerinde memleket kurtarýyor yaþlý amcalarým
Bu sefer bol ahþaplý, cýzýrtýlý radyolarýn ajanslarýndan deðil
Uzaydan gelen sinyalleri çözen devasa ekran haberlerine dayanarak…
Bir akþam üstü
Belki ilk belki son ama bir bahar vakti
Aðaçlarýn sarý mý yeþil mi yapraklarýný pek anlayamadýðým
Biraz duygusal biraz parasal sorunlar takýlýyor kaldýrýmda aklýma
Kaldýrým dilberi geliyor geçmiþ anýlardan hortlamýþ
Aþký hatýrlýyorum bir akþam üstü
Aþký özlüyorum beþ parasýz
Aþký içiyorum son sigaramda
Bitmekte olan pakete küfür ederek…
Bir akþam üstü
Yalnýz ve sessiz durup dururken
Bir yol kenarýnda eski bir dosta selam vermeden
Ben selam vermeden yürümeden yol altýmdan akýp giderken
Mahzun küçük bakýþlar herhangibi bir aðaca takýlýrken
Bir akþam üstü
Bir yaz vakti iyotlu memleketimin denizinde
Ýnsaným geliyor aklýma
Biz iyot kokulu yanýk tenli yörük çocuklarý
Ýnsaný sevmeyi böyle öðrenmemiþtik…
Bir akþam üstü
Biz iyot kokulu çocuklar
Bir sahil kenarýnda seviþirken
Kahve köþesinde memleket kurtarýrken
Ölürken
Yürürken
Bir bahar vakti belki son belki ilk bilmem
Bir insaný sevmek hiç soðuk gelmemiþti bize…
GÖRKEM ÖZCAN
MART-2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.