Sen mýydýn Hos geldýn !! nerelerden geldýn Usumussun ,týtrýyorsun Al al olmus yanaklarýn Ellerin buz kesmýs, Soðuk mu dýsarý… gecenlerde Sen mýydýn Uzaklarda el sallayan tebessumle Neyse Hos geldýn !! Yorulmussun otur da dinlen Konusalým Nasýl nerden anlatayým ký Ne kadar bekledým sený býlýyormusum Hemde gecelerle, Martýlarla denýz kenarýnda Bekledým Umudumu hýc yýtýrmedým Býlýyormusun, Her gelip gecene sana bakan gozlerle Baktým Ama her seferýnde degýldýn degýldýn, Mesken etmýstým gelecegýn Sandýgýn yolu Ama sonunda geldýn Hos geldýn Býlýyormusun bazen umudumu Yýtýrýr gýbý olyor Aglýyordum Sonra martýlar siliyordu gözyaslarýmý Sadece onlar anlýyordu bený Hersey tukenmýstý Sana daýr ama Umudum harýc Hep bekledým bekledým Mahkummusum beklemeye Geldýn hala beklýyorum Ama yýnede hos geldýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
wustafa Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.