siyah kanatlarýnda asýrlar meþk ederdi. umman içinde bir terkediþti ve zincirler örerdi bazen. yaz akþamlarýnýn ansýzýn kýþa dökülüþünde dengeye düþen siyah bir efendi. zarfa konmamýþ sonlar vermek için tanýdý varoluþlarý. ve asla üçe çýkmayan noktalar koydu avuçlara. yalnýzdý. hiçbir yaratýlmamýþ kadar hüzünlü aðladý.
sona eremeyen bir irkiliþ taþýdý ceplerinde. beklenilen olamadý belki lakin bekleyiþlerde kaybetti siyahýný. siyahýn üzerinde çocuklaþtýðý tek yalnýzdý. ve yalnýzýn yalnýz kalabildiði tek hükmediþ. zaman ondan habersizdi bell ki. onun kafa tuttuðu tek þeyse zamandý. adý azraildi. öyle ya da böyle bu hayatta beni görmeye söz verdi. o verdiði söze sadýk siyah bir kalpti...
Sosyal Medyada Paylaşın:
gülşen eroğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.