Yiðit Adam, Sen bizden biri, Sen bir iken bin olan; Sen bir oðul, Sen bir baba, Sen bir koca, Sen Sivas’ýn Çocuðu. Sen inançlý, yürekli insan; Sen duygusal, Sen mütevazý, Sen yýlmayan, Sen güleç, Sen Anadolu Çocuðu… “Ýyilikte, baðýþta bulunan, ihsan eden” demekmiþ adýn. Sen bize; iyiliði, sevgiyi, merhameti hatýrlattýn Daha dün; Meydanlar “toz dumandý” Ülkemde, “Avaz avazdý” insanlar Hepsinin yüzünden düþen, bin parçaydý. Arada bir; Gülen yüzünle çýkýyordun karþýmýza. Su serpiyordun yüreklerimize. Þimdi; Sen Keþ Daðlarý’nda tipiyle savaþýrken, Fýrtýnayý dindirdin Yurdumda. Herkes sus pus. Seni dinliyor, Sana aðlýyor, Sen deðil miydin; “Ey sonsuzluðun sahibi, sana ulaþmak istiyorum,” “Ruhumu dinlemek istiyorum” diyen? Bak þimdi; “Zikre daldý her þey” Sana duacý.
(27.03.2009 Muhsin Yazýcýoðlu’na)
Tayyar YILDIRIM
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tayyar YILDIRIM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.