=SON DURAK=
Elimde bavulum,
Ýçine sýkýþtýrdýðým hayatým,
Gözlerim nemli,
Bir durak önündeyim...
Güneþi selamlayýp,uðurlarken günlerce
Yýldýzlarla söyleþirken gecelerce
Seni bekledim hep...
Prangalarla baðlandým sanki yerime
Kýpýrdayamýyorum bir saniye
Her gelen aþký sen sanýp umutla gülümseyiþimde
Ama hep yarý yolda son bulurken hayallerim
Her bir durakta yaklaþýrken sona
Yine de bekledim hep
Kalabalýk aþklarýn içinde
Bir köþeye sýkýþmaya çalýþýrken
Bir yer bulamadým hiçbir yerde...
Sefil olup yaþarken göçebe
Bavulumdan sarkan hayat ýþýðý
Her iniþimde tozlu kaldýrýmlarda yýpranýrken
Þimdi son durak öncesindeyim
Beklemeden gitsem artýk yalnýz baþýma
Býraksam bavulumu bir köþeye
Yol alsam artýk bitiþe...
Aðarmýþ saçlarým,
Titreyen ellerim,
Paslanmýþ yüreðimle
Son durakta uzatsam ruhumu maviye!..
Sosyal Medyada Paylaşın:
yalnız şair hatiş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.