Altýna kaçýrdýkça insanlýk Yurdu yoktur çaresizliðin Yýrtýlýnca ufuk Altýna eder gece Ten kemiksiz Kokuþunca insanlýk Genizler yanar Dil tetiksiz Deþilir þer Ýfrit yurtsuz Toprakta yavru kokusu Habibe Aðaçdelen