elimin çizgileri piþman þimdi gezindiðin cadeler evler sokak seni düþlüyor ve bir kýz ellerinde keþkeleri kanlar yerlerde kýz durgun kaldýrýmlar aðlýyor çýplak ayaklarý üstünde toprak üþüyor. teninin sýcaklýðý rüzgarla deyip geçen ve bir sokak sürtüðü cebinde bozuk paralarý çek gözlerini tenim üþüyor bana bakýyor dur biraz bu bakýþlar tanýdýk hayýr sen olmazsýn,ayna var gözlerimde mendil uzattý sanýrým yaþlarýmý bir o görüyor dudaklarým sarkmýþ meðer rujum akýyor mendil yere düþen kanlarý silmiyor rujum akmýþ bir ona yetiyor sokak sürtüðü topuklarýyla yalnýzlýðý söylüyor avuçlarýmý baktým mendil ezalar fýþkýrýyor dokunma bana yakýþýyor gözlerim mi doldu hayýr bak artýk akmýyor Sosyal Medyada Paylaşın:
Dilan Kutlay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.