yürüyorum, sonsuzun son duraðýna ardýmda gülen birileri var yüreðe düþen kor ateþinde tomurcuk gibi bir umut açar
ay solgun þimdi gökyüzünde güneþ saklanmýþ tepelerinde derman yitik aranýr izbelerinde bir umut bir ümit yürüyorum....
bakýþýna takýlýyor soluk alýþým gece/ayaz/karanlýk üç çýlgýn kardeþ takýlýyor peþime yalnýzlýðým tek arkadaþ yürüyorum....
bir masal sanki yaþanan her an umut gökten düþen üç elma ayaklarým taþýmaz cüce cüsssemi sendeler de düþer korkularýma feryat figan ederek yürüyorum....
son damla düþmeye mecal gözyaþý defneder yalnýzlýk bu arkadaþý terk edince üç çýlgýn kardeþ musalla düþünce ve korku mezar bilmeden sonuma ben yürüyorum....
salasý verilir ölümün/ çýðlýk çýðlýga yokluk galip gelir fani varlýða madem sonu var her nefse ölüm býrakýn ha gayret ben ölüyorum bekle tek gerçek....ölüm ben sana yürüyorum..... Sosyal Medyada Paylaşın:
hattab Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.