Vakit Çok Geç
herkes gitti;
dün panayýr havasý esiyordu burada
gözlerim takýlýyordu bir maceradan diðerine
çocuksu hayallerim akýyordu sýrtýmdan bedenime
kalbim yerinden fýrlarcasýna atýyor
yaramaz bir çocuk gibi durmuyordu ayaklarým
hangi kapýyý çalsam mutluluk duyuyordum
taþýyordu gözbebeklerim gözlerimden.
geceye uyuyordu koca dünya
yeni bir sabaha uyanmak için…
dün panayýr havasý esiyordu burada
enkazý kalmýþ ölmüþ bir þehir edasýnda
yüreðime mýhlanmýþ mutluluktan eser yok
kalakaldým yalnýz baþýma ortalýkta
boþ bakýþlar dolanýyor þimdi yerinde
kalbim otuz sekizinci yasýný tutuyor
eski bir ben geçiyor bakýnýrken hayalimde
benliðimi bildiðim günden bu güne.
ipek bohçalara sardýðým hayallerim
uçuyorlar birer birer bilinmeyene…
dün panayýr havasý esiyordu burada
þimdi bir ben kalakaldým
acýsýný sýrtlandýðým
hayatýn ortasýnda…
28/10/2008 doðum günüm anýsýna.
adem efiloðlu / bir garip ademoðlu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.