ARKADAŞ
Can dediðin yanýnda kalan,
Arkadaþ dediðin yanýnda olan,
Korku dediðin candan da yakýn,
Sensin dostum sensin…
Bilmezsin sen karakuþlarý,
Bu ömrümün son baharý,
Kalbim kýrýk,
Çiçeklerim solgun,
Bu dünyamýn son anlarý…
Þair izzettin der ki,
Dost dediðin kalbimin sýcaklýðý,
Arkadaþ dediðin dürüstlüðün sembolü,
Asýl arkadaþlýk iki günlük dünyada,
Dostça, dürüstçe yaþamaktýr…
Fýrsat buldukça düþünürüm,
Arkadaþ, dost, kardeþlik nedir diye,
Eninde sonunda buldum cevabýmý,
Birbirini çýkarsýzca ve karþýlýksýz sevmektir…
Ah! Çeke çeke geldim bu güne,
Kaybettiðim bugüne yanarým dostum.
Bilmedim bilemedim kýymetini,
Sen gidince anladým asýl dostluk bizde olmalý
Ýzzettin Bilgin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.