YOL MUHSİN’E ÇIKIYOR
Karlý daðýn baþýnda kardelenler açýyor
Gözyaþlarý suluyor yurda koku saçýyor
Bekler ulu peygamber aguþunu açýyor
Duamýzda konuksun yolunda yolcu bizler
Çektikleri sýr bize demez içinde gizler
Kar beyaz mazin beyaz saklar beyazý beyaz
Dondururken tenini aðlamadý mý ayaz
Kalem alperenlerin toplu gidiþini yaz
Duamýzda konuksun yolunda yolcu bizler
Ödediniz kol kola vatan borcunu sizler
Tartsalardý yüreði bedenini tartardý
Niyazýmýz odur ki imanýný kurtardý
Vatan mevzubahisse sýnýrlarý yýrtardý
Duamýzda konuksun yolunda yolcu bizler
Varmak için koþtuðun resul yolunu gözler
Ellerimiz semada rahmetler diliyoruz
Amel ile cennet zor biz bunu biliyoruz
Yolunda yürüyoruz yanýna geliyoruz
Duamýzda konuksun yolunda yolcu bizler
Sana dayanmaz gönül þimdiden seni özler
Kahramaný haince hainler yargýladý
Bir gün kem söz demedi nefsini sorguladý
Attýðý her adýmla vataný vurguladý
Duamýzda konuksun yolunda yolcu bizler
Yaþayarak anlattýn anlatamazdý sözler
Eðilmedi baþýmýz dik duruþun yüzünden
Yol çizdik kendimize ayrýlmak yok izinden
Ýnsan gonca bir güldür bakýyoruz gözünden
Duamýzda konuksun yolunda yolcu bizler
Acýn daðlarda büyük kanar yüreðim sýzlar
Zorlar yenmezdi seni ecel geldi daðlarda
Kalender boynu bükük demez içten aðlarda
Mamak der zindanlar der deli gönlüm çaðlarda
Duamýzda konuksun yolunda yolcu bizler
Aktýkça gözyaþlarým eski yarayý tuzlar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.