VATANIM GEÇİT VERMEZ
Kaçýn bizden ey düþmanlar !
Vataným geçit vermez düþmana,
Siperlerde bekler mehmetçikler,
Vataným geçit vermez düþmana.
Torpidolarýnýz yan yana da olsa,
Her yer ateþe verilip yansa,
Mevziler hep al kana boyansa,
Vataným geçit vermez düþmana.
18 Mart 1915’te Çanakkale Zaferi’ni,
Dünya iyi tanýr Türk’ün neferini,
Þehit olur da hiç bozmaz ezberini,
Vataným geçit vermez düþmana.
Milletim göðsünü siper eder,verir kolunu,
Cephelerde Allah Allah der, göðsü iman dolu,
Þüheda kaný ile sulanýr, yarýmada Gelibolu,
Vataným geçit vermez düþmana.
Þehit kanlarý akar, karýþýr sele,
Anafartalarý, kimse geçiremez ele,
Mehmetçiðin, gayreti gitmez yele,
Vataným geçit vermez düþmana.
Türk’ün karþýsýnda bir çok düþman askeri,
Anladýlar kararlýlýðýmýzý çekilir geri,
Binlerce þehit vatanýmda, inletir göðü yeri,
Vataným geçit vermez düþmana.
18.03.2009 HATAY
Sosyal Medyada Paylaşın:
Aybars KARLIDAĞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.