MUHSİN YAZICIOĞLUNA "GÜLE AĞIT YANAR ŞİMDİ"

Maraþ’tan bir haber geldi
Dediler ki Gül’üm soldu of of
Keþke Gül’üm solmasaydý
Yüreðime keder doldu of of…
Oy Gülüm, Gülüm
Ben kurbanam sana Gülüm


Gülüm aþýðýydý Güllerin Efendisinin
Adý Muhsin kendi Muhsin huyu Muhsin
Güle aðýt yanar þimdi “nerdesin, nerdesin”
Sivas’tan doðan güneþ Maraþ ta mý batacaktý

Sivas’tan doðan güneþ Maraþ ta mý batacaktý
Alperenlerin ardýndan yas mý tutacaktý
Bu çetin daðlar seni de mi yutacaktý
Gülüm sisli bir yücede beyazda mýsýn?

Gülüm sisli bir yücede beyazda mýsýn?
Karanlýk bir gecede ayazda mýsýn?
Yoksa Yüce Rabbine niyazda mýsýn?
Ses ver Gülüm ses ver, sesine gelelim…

Ses ver Gülüm ses ver, sesine gelelim
Karýna tipine sisine gelelim
Birliðine uyamadýk yasýna gelelim
Gülüm koma bizi yetim, koma bizi öksüz

Gülüm koma bizi yetim, koma bizi öksüz
Bu son ne kadar acýmasýz ne kadar haksýz
Emri hakka ramýz þüphesiz þeksiz
Ýçimiz yanýyor, yanýyor be Gülüm

Ýçimiz yanýyor, yanýyor be Gülüm
Baðrýmýz alev alev kanýyor be Gülüm
O al rengin sanki sönüyor be Gülüm
Böyle mi olmalýydý vedaýn sessiz ve hazin…

Böyle mi olmalýydý vedaýn sessiz ve hazin…
O akdaðlara mý düþecekti bu kara yazýn
Kulaklarýmýzda kaldý o son sözün
Bizleri Allah’a emanet ediþin Gülüm
Bizim için çok zamansýzdý gidiþin Gülüm…

Sosyal Medyada Paylaşın: