İÇİMDE SESSİZLİĞİN HAYKIRIŞI

Bir feryat kopsa yüreðimden çýðlýk çýðlýða…
Göklerden boþalýrcasýna gözlerimden yaþlar aksa…
Yüreðim sessizliðin duyamayacaðý seste aðlasa…
Karanlýða mahkûm dört duvar arasýnda,
Benimle birlikte tüm anýlar çýldýrsa…
Delirse kalbim!
Yayýlsa tüm dertler dört bir yana…
Ýçimde hiçbir þey kalmasa…
Ezelden beri,
Yalnýzlýk mýydý yüreðimde doðan sen miydin bilemedim…
Bir tek güçtü beni ayakta tutan!
Bir tek güçtü her þeye meydan okuyan!
Ýþte o güce sarýldýðým tek gece þuan…
Güçsüz kaldýðým zamanlarda,
Resimlerin vardý aklýmda, rüyalarýmda…
Gözlerim nöbetteydi yollarýnda…
Sanki göreviydi gün boyu aðlamak..
Sabahlara kadar haykýrmak..
Görebilse gözlerim uzaktan da olsa
O güzel gözlerini…
Yanýna yaklaþýrken her adýmýmda
Daha da hýzlý atan bu yüreðimi,
Karþýndayken tutsaklýðýna kapýlmýþ,
Bedenimin her yerinin titreyiþini
Durdurabilmek elde deðil ki!
Sana sarýlmamak, ellerini tutmamak için
Dayanabilecek miydim ki!
Ýkimizde de olan bu sessizliði
Gözlerin bozardý…
Gözlerime öyle bir bakardý ki!
Gözlerinin kelimeleri yüreðimdeydi sanki…
Göz bebeklerimin gözlerine bakarken titreyiþini
Ýzlediðini bilirdim…
Utanýrdým sarýlmak için davranmaya…
Doyamazdým hiç o güzel gözlerine bakmaya!
Gözlerin bir an bile gözlerimden ayrýlsa,
Dayanamazdým aðlamaya…
Rüzgârýn bile konuþamadýðý o anda,
Her þey susmuþtu sanki bir anda…
Hissettiðim tek þey titreyiþlerimdi sessizce…
Dilim susmuþtu,
Kelimeler boðazýmda sýrasýyla
Dizilmiþlerdi arka arkaya…
Aðlayýþlarýmla bozarak bu sessizliði,
Sarýldým boynuna dayanamayarak…
Bedenimin bedenine dokunduðu anda,
Ruhum titremeye baþlardý o zamanda…
Sarýlmamýn rahatlýðýyla,
Dokunmaya baþlardým yanaklarýna…
Gözlerinden aldýðým yaþlarla yüreðimi ýslatýp ta,
Yaþlarýma attým, akýttým orada…
Doyamýyordum sana…
Sarýlmaya…
Aðlayýþlara…
Diller konuþmuþtu o zaman bir anda…
Üzerimdeydi bedenimin titreyiþinin tutsaklýðý hala…
Güzelliðinin eþsiz manzarasýna kapýldýðýmda,
Çeviremezdim yüzümü baþka yerlere
Ýzlerdim sessizce…
Yüzüm gülerdi ama sen içimi sorsaydýn bana…
Kelimeler yetmiyor yaþadýklarýmý anlatmaya…
Sana sarýlýrken sadece þu sözler dolanýyordu dudaklarýmda;
Ne olur beni býrakma!
Ruhunu ruhumdan ayýrma…
Hesabýný sormuyorum sensiz gecelerin!
Bir daha yaþamak istemiyorum o deli divane günleri…
Beni yalnýz býrakma artýk bu diyarda!
SENÝ SEVÝYORUM anlasana…
SIRIL SIKLAM ÂÞIK BU GÖNÜL SANA…
Ne olur ellerimi býrakma…
Tek ruhta yaþayalým sonsuzluða…

RÜZGÂR


Sosyal Medyada Paylaşın: