And olsunki gururum incinirse bir kere Gözlerine son defa bakar öyle giderim Ne okyanus durdurur ne nehir nede dere Dökülür girdaplara “akar” öyle giderim
Birgün olup cayarsan bahþettiðin sözünden Fayda olmaz yakmaya akkorundan közünden Bebeðini çýkarýp bilki þehlâ gözünden Balkýyýp þimþek gibi “çakar” öyle giderim
Mademki akýyorsam kan gibi damarýndan Ýmdat bekler olmuþum devasýz umarýndan Akýbet maðlup eden bu hayat kumarýndan Þeklen kare as gibi “çýkar” öyle giderim
Ayrýlýk dediðin an yitirip dimaðýmý Kendim talan ederim o zümridi baðýmý Adýmý anarsan da çýnlayan kulaðýmý Saðýr edercesine “týkar” öyle giderim
Ýþte bu varsayýmlar beynimi kemirirken Yararsýz mülâhaza duygumu sömürürken Gamzedeki güllerim bî-karar tomururken Bir hamlede yerinden “söker” öyle giderim
Anlarsýn ancak beni nokta gibi daðýl da Vefasýzlýk önünde divan durup eðil de Gözümün yaþlarýndan sana özgü deðil de Kendim için bir damla “döker” öyle giderim
Zeki BEKAR Sosyal Medyada Paylaşın:
zekibekar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.