GÜL GEÇ DİYORSUN BANA
Göz yaþlarým akarken dedim sana özelim
Her zaman takdir ettim sevgine ve saygýna
Yanýp dururken aþýk nasýl güler güzelim?
Gül geç diyorsun bana, içindeki yangýna.
Bozkýrlarda gezerken papatyadan fal tuttum
Sabahsýz gecelerde kalbimi zor uyuttum
Sen yanýmdan gideli gülmesini unuttum
Gül geç diyorsun bana, içindeki yangýna.
Belki unuttun beni, belki hiç anmamýþsýn
Hep böyle olgun muydun, kimseye kanmamýþsýn?
Bana dediðin sözden: belli hiç yanmamýþsýn
Gül geç diyorsun bana, içindeki yangýna.
“Bana yar olmaz” dedin “ senin gibi þaþkýndan”
Ne aþktan anlýyorsun; ne selden, ne taþkýndan
Demir bir akkor gibi yanýyorum aþkýndan
Gül geç diyorsun bana, içindeki yangýna.
Bütün içtenliðimle seviyorum ben seni
Sabýr taþým çatladý, istiyorum buseni
Bir gün sen de yanarsan belki anlarsýn beni
Gül geç diyorsun bana, içindeki yangýna.
Þükrü ÖKSÜZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.