kurumlar arasýnda açar mý hiç papatya açsýn istiyorum tüm isinden pasýndan arýnarak akýyorum ýlýk ýlýk denize doðru zamansýz seviþmeler kulaðýmda ben denize esir düþmüþüm denize ise beklemek düþümde gördüðüm o yer neresidir bilmem gözlerimde dizlerine uzandýðým derenin ýþýltýsý içimde garip bir huzur usumda bir deniz...
yoruldum gögüs kafesimin altýnda atan bu deli gönülden derbeder oldum onun yüzünden canýmdan öte düþündüklerimden geçtim artýk hepsinden alsýn koynuna gündüz hüzün,gece gam unuttum ezberlerimi bozuyorum tüm yeminlerimi bütün matemlerimi tuttum ben ne keder bundan sonra ne kader alsýn artýk beni benden sonu meçhule giden bu son sefer… Sosyal Medyada Paylaşın:
canfeda Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.