ÜŞÜYORUM DAĞLARIMDA...

..................Bu yürekler kan aðladý gidiþine yiðit KAÐANIM Muhsin Yazýcýoðlu...


Kaþlarý çatýlmýþ yiðidim Eylül’de
Haksýzlýðýn en derinlerinde
Nefessiz betonlara kar düþer
Üþürsün sütü bozuk hücrelerde
Namert emirler kilitler þanlý duruþunu
Ülkü’nün namusu çiðnenirken
Çaresiz bakýþlarýn geleceðe aydýnlanýr...


Acýlar, çýðlýklar Mamak’tan yankýlanýr
Ülkü çiçekleri susuz, aç, bitkin
Tarumar ocaklar virane Eylül’lerde
Binlerce yiðidim öksüz öz yurdunda
Kan sýzar yüreklerden güne
Mevsimlere mahkum ana yürekler
Bir yiðit gürler,adý Muhsin olur
Sabýrla tefekküre bilenir þanlý Alperenim!..


Demir daðlar erittin sen Anayurdumda
Bozkurt oldun, yürüdün en önde
Baþbuðla el ele, gönül gönüle bayraktýn
Yol verildi Alparslan’ýndan sýrlýca
Daðýlmýþ milleti toparlarken imanýnla
Kara þafaklarda güneþ oldun
Ödün vermedin Peygamberin yolundan
Ecdadýmýzýn nurunda kök saldýn
Adým adým Ergenekon’dan çýkýþ buldun!..


Alevlendi yürekler, secdeye vardý alýnlar
Budunumuz zafer sancaðý kaldýracakken
Kahrolasý iblisler kudurdu
Kükreyiþine üç kez tuzaklar kuruldu
Yýlmadýn, memleketimin her köþesindeydin
Dün Kaðan sesin çýnlatýrken K.Maraþ’ý
Vakurlu gidiþin rehberdi bize
Emanet ederken milletini Yüce Mevlama
Uçup gittin Peygamber gülüþlerinle
Karlý daðlarýmda sessizliðe büründün
Üþüdün Eylül’lerden gelen kar fýrtýnasýnda
Ne olur ses ver ey caným BÝLGE KAAN’ým!..


Zafer Direniþ
...

Sosyal Medyada Paylaşın: