BEKLENEN
BEKLENEN
Bir dolunaylý gecede sevdiðin adam
yok olup gitti mi aniden?
Sen hiç aðladýn mý yaðmur yaðarken
Gözyaþlarýn görünmesin diye
Sen hiç bir parça ekmeði koparýp koydun mu masanýn bir köþesine?
Ansýzýn sevdiðin gelir açtýr belki diyerek
Sen hiç onun saçlarýnýn kokusunun hayaliyle uykuya daldýn mý söyle?
Sonra rüyanda sýmsýký sarýlýp öptün mü delice bir özlemle?
Onsuzluk parçaladý mý hiç ciðerlerini
Sen hiç gül yapraklarý biriktirdin mi kitap aralarýnda?
Ona yollamak için notlar yazdýn mý küçük kâðýtlara
Onsuz Ýstanbul mahþerdeki büyük yalnýzlýk tadýnda
Bak Ýstanbul’da sabah ezanlarý okunuyor
Ben rýhtým kenarlarýnda ki
Bir deniz fenerinin balkonunda seni bekliyorum
Bahar gelmedi dallarýma
çiçek açamadým bak hala
Seni beklemenin sabrý ile olgunlaþsam da
Sensizlik yýlanýn zehri gibi sýzýyor damarlarýma
Yaþýmda bir hayli ilerledi sen gittikten sonra
Çok sevdiðin siyah saçlarým
Þimdi gümüþ rengi yansýyor güneþ ýþýðýn da
Baþým musalla taþýna yatana
Bu dünya limanýnda seni bekleyeceðim sakýn unutma?
ÝNCÝ DENÝZ
21/MART/2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
utangaç kırmızı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.