( Bir günde dört mevsim )
Kuþlar gibi ýçuyor caddelerde yapraklar
Hava birden ýsýndý eridi bütün karlar
Baþladý bir fýrtýna, yaðmur saðanak gibi
Balkonda oturmuþtuk içeri attý bizi
Az evvel güneþlikti, sevgi doluydu hava
Þimdi birden kudurdu yaþam da hava civa
Sanki yaðmur yaðmadý, fýrtýna da esmedi
Birden hava duruldu güneþ de gülümsedi.
GÜLAY BÝRKL
Çýðlýðýn adýmlarý þiir kitabý- s,16/1