Ben bu þehrin çocuðu, Niye senden uzakta, Uzakta yaþýyorum. Bazen düþünüyorum da , Buna çok þaþýyorum.
Bu þehirde doðdum ben, Bu þehirde büyüdüm. Bu canlý topraðýnda, Çýplak çýplak yürüdüm. Yokluk ve sefaleti, Hep peþimde sürüdüm.
Senden uzakta, Senden uzaktayým. Ama hayalim sende, Gene gönlüm seninle. Seni de biliyorum, O gönülde benimle.
Ey þehirler þehri. Ey kalbimin nefesi. Hayatýmýn rehberi Amacým ve hedefim, Senle varým burada, Senle olacak bu kalp, Senin için atacak. Bazen sana düþmana, Çatýr çatýr çatacak.
Zaman çok þeye gebe. Bekle gör, güzel þehir. Seni yüceltmek için, Çalýþacak durmadan, Benle beraber bu nesil, Ey þehir , Güzel þehir, Nasýl söyle o nehir? Halen deli dolu mu, Yoksa o da mý üzgün, Orada olmadýðýma. Söyle ona, söyle unutma. Ben unutmadým onu. Aksýn memleketimde, Sulasýn Kazova’ mý.
Selam söyle herkese, Kaleye , Geyras’a, Üzüm deveklerine.
Bir gün döneceðim. Bir gün döneceðim. Hiç kimse sevmese de seni, Yalnýz ben seveceðim.
Turan Yalçýn Ýstanbul, 23.Kasým.1988
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turan Yalçın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.