SEN BİLEMEZSİN

Lugattaki sözcükler sana yetmiyor diye
Yazdýðým kaç þiiri attým, bilemezsin sen...
Özlemin baþucumdan bir an gitmiyor diye
Aklýmý hasým ettim, çattým bilemezsin sen...

Tuvalime bezgin bir hazan sarýsý serip,
Elâyý kýskandýrdým menekþe moru verip.
Kapkaranlýk maviye yosun yeþili sürüp
Gözlerine kaç tasvir kattým bilemezsin sen...

Dudaðýný tarife arif olsam -pes-gülüm
Bir kez daha öptür de, istiyorsan as gülüm
Her iki ihtimalde barýnaðým yas gülüm
Baldýraný bal bilip tattým bilemezsin sen...

Öne doðru eðilsen, saçlarýn þelaledir
Savurursan omuzun kýrbaç yiyen köledir.
Hem yanýltan bir gerçek, hem hakiki hiledir
Aklýmý bedavaya sattým bilemezsin sen...

Dedim ya sen bilmezsin. Aynalar yalan sana
Solumda sýfýr kalýr sararýp solan sana
Hiç oldu mu ömrünce bir isim bulan sana?
-Can- dýn da, can dan öte tuttum bilemezsin sen...

Aczime tanýk dedim ressam ettim körleri
Bir tablo çizdilerki... Tek býraýr -bir-leri
Tam dilimin ucunda biriken küfürleri
-Lâ havle- yudumuyla yuttum bilemezsin sen...

Binde birini yazdým, þiir sanýr bilmeyen
Düðünümü görmesin cenazeme gelmeyen
Azrail’i ne kadar tanýr söyle ölmeyen?
Her gece kaç tabutta yattým bilemezsin sen...


Ali ERDÝNÇ
Sosyal Medyada Paylaşın: