İMKÂNSIZIMSIN

Ansýzýn gelirsin aklýma birden,
Durur düþünürüm seni aniden..
Sensizlik gecelerime iþledi,
Saatlerce geçersin gözlerimin önünden…
Gecenin bir yarýsýnda,
Sokak lambasýnýn altýnda,
Kaldýrým taþlarýnýn üzerinde,
Zamanlarý saydým hep,
Sensiz geçen o anlarý,
Gözlerime arkadaþ çerçevesinde baktýðýn dakikalarý,
Güler yüzünü, gamzeli yanaklarýný geçirdim düþlerimden…
Bilir misin?
Adýmlarýmý her attýðýmda,
Yürüdüðüm her o anda,
En zifiri karanlýklarda,
Kendi kendine konuþmanýn manasýný..
Hissettin mi hiç?
Seninle konuþurken gözlerine baþka türlü baktýðýmý,
Sevgimin sýcaklýðýný,
Bendeki sana olan görünmez aþký…
Piþmanlýk her dakika vurdu beni,
Yanýndayken söyleyemediðim tüm o her þeyi,
Sensizken o kadar kolay söyleyebiliyorum ki !
Seninleyken cesareti bulup söylesem bile,
Arkadaþ olarak baktýðým o gözlere ihanet edemem ki !
Düþüncelerim alt üst oluyor birden,
Ne diyeceðimi, ne düþüneceðimi bilmez oluyorum bazen…
Sonra birden rüzgâr yüzüme üflemeye baþlýyor,
Öyle güzel esiyor ki!
Uzaktan çok uzaktan sesi yükseliyor..
Bedenimde hissediyorum o an…
Sanki bana bir þeyler anlatmak istiyor,
Önceki sessizliði bozup,
Beni kendine mahkûm etmeye baþlýyor…
Býrakýveriyorum kendimi sonra,
Onun kollarýna atýlýyorum..
Havanýn nefesini deðiþtirdiðini hissediyorum.
Bir an duraksýyorum yerimde,
Kafam öyle karýþýk ki..
Yürüyemez oldum her halimle…
Sonra bir kaldýrým taþýna oturuyorum,
Ýki elimin arasýna baþýmý koyup gözlerimi kapadýðýmda,
Yaþadýðým her þeyi düþüncelerimden geçirmeye baþlýyorum…
Biliyor musun?
Yaþadýðým her anýn içinde hep seni görüyorum,
Hoþ konuþmalarýný,
Tatlý tatlý bakmalarýný,
O gülümsemelerini….
Sonra birden bende gülümsüyorum seninle birlikte..
Bilmeni öyle çok istiyorum ki!
Bazen,
Keþke arkadaþ olarak tanýþmasaydýk diye düþünüyorum,
Baþka ortamlarda ve baþka þartlarda..
Keþke sen beni,ben seni hiç bilmeseydik !!
Tanýmasaydýk birbirimizi hiç..!!
Sonra birden bir olay anýnda karþýma çýksaydýn,
O aný nelerimi vermezdim bir bilsen!
Ah! bu bendeki düþüncelerimi bir okuyabilsen..
Belki o zaman sana rahat anlatabilirdim..
Ama olmuyor,yapamýyorum..
Anlatamýyorum bu bendeki seni!
Hayalinle konuþmak o kadar kolay ki..!
Þuan uyuyorsundur..
Tatlý rüyalarýn eþiðinde kalýyorsundur…
Bir bilsen ben þuan ne haldeyim,
Hangi dertlerin içindeyim,
Bir bilsen keþke…!!!
Kendimi toparlýyor, ayaða kalkýyorum sonra,
Ayný yöndeki yürümeme devam ediyorum.
Aðlasam,
Dökülen yaþlarý rüzgâr alýp götürür mü yanaklarýna?
Okþar mý az da olsa sevgi merceðinde…?
Ýzin verir misin ey sevdiðim dokunmasýna ..!!??
Gün doðmasýna az kala,
Sokak sessizliðinden alýyor kendini..
Tan yerinin doðuþunu beraber izlemeyi,
Sana dokunmayý,
Gözlerine saatlerce bakmayý,
Yanýndayken zamanýn hiç bitmemesini,
Öyle çok istiyorum ki !!!
Ama bazen boþ ver rüzgâr diyorum kendi kendime…
Ve onun bunlarý hiç bilmemesi iyi olur.!!
Zaten aþk ta budur…!!!
Þunu bil ki ey sevdiðim !!
Ben sende bir arkadaþ olarak kalsam bile,
Sen bende ÝMKANSIZIM olarak kalacaksýn !!!
HOÞÇA KAL GÜZELLERÝ GÜZELÝ…!! Tatlý rüyalar…!!!

RÜZGÂR..


Sosyal Medyada Paylaşın: