Çoðu gün yürürken yolda, kaldýrým tepesinde,
Evim aklýma gelirdi her otobüs sesinde.
Kulaðýma bir hoþ gelir, bu ses beni çekerdi.
Sýladaki sevdiklerim hep aklýmdan geçerdi.
Topraðýný, deresini, havasýný özlerdim,
Yolculuk keþke bana da nasip olsaydý derdim.
Beklemediðim bir anda okulum tatil oldu,
Bilet alýnca içime tarifsiz neþe doldu.
Gözümde canlandý her þey son yemeðimi yerken.
Sanki evimde gibiydim otobüse binerken.
Kenan DEMÝREL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.