Bir huzurevi penceresinin parmaklýklarý ardýnda, güneþi batan günün, karanlýk akþamýnda bir anne gördüm boynu bükük yavrusuna sevgi veremeyen, þefkatini gözyaþýnda saklayan çaresizliðini alnýndaki çizgilere sýðdýran yarýnýndan ümidi olmayan her günün akþamýnda karanlýða þükreden gecede kendini bulan emeðini yaþamaya deðil unutmaya harcayan ve sessizlikte sessizleþen bir anne gördüm
bir anne gördüm vefasýzlýða kahreden unutulan aðlatýlan gözü kapýda, melekleri bekleyen melek olduðunu unutan bayramlarda hatýrlanan, anneler gününde bir gülle aldatýlan birkaç sahte tebessüme kurban edilen ama yüreðinde kötülük barýndýrmayan inadýna kanan , gülen gül yüzünde dikensiz güller yeþerten bir bez parçasýnda yavrularýnýn kokusunu saklayan baþkalarýyla kendini avutan yýllarýnda hep kavuþmalarý varolan ve kavuþmak için özleyebilen bir anne gördüm boynu bükük. Ensar YAÞAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
ensar yaşar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.