HATIRLA AMA TUBA
Hani tuba hatýrla ama o eski zamaný
Nasýl mesuttuk.biz birer baharda açan
Çiçeklerdik.yönümüz hep güneþe doðru
Portakal bahçelerindeki dinginlik vardý.
Hani tuba hatýrla ama kar tanesi düþerse bir yaþlý teyzenin
Saçlarýna öyle hüzünlenirdik seninle ,camdan bakar gibi sokaða
Neydi o günler kar yaðdýðý zaman bembeyaz bir gelinlik oluyordu
Dünya.ve senin ellerin sýmsýcak
Sýmsýcaktý ellerin dýþarýda gürül gürül bir hayat. Yüreðin bir mum ýþýðý
Gibi titrek .hep üþüyen çocuklarý düþünürdün.
Hatýrla ama tuba ve sakýn umudunu yitirme sevgiler ve dostluklar tükenmiþsede
Hayatta.gözlerin hep babamým elleri gibi yetiþir en çaresiz zamanlarýma
Hatýrla ama tuba ne güzeldi çocukluðumuz,ne güzeldi o eski ninemin
Ninnileri hep gülüþlerimiz yankýlanýrdý ve korku bilmezdi yüreklerimiz.
Biliyorum dünya kötü dünya berbat hayat bildiðini okur hep
Ama yine umudunu kaybetme tuba..
Sen eski güllerin kokusunu bilirsin. onlarýn bir kusuru vardý. Azýcýk kanatýrlardý.
Ama olsundu tuba .gülün kokusunu nerden aldýðýný bilirdik.
Gül kokusunu sevgi ve merhametten alýrdý..
Gül dostluklarýn baðlacýydý..ve kokusuydu ayný zamanda
Sevgili tuba sen hiç portakal ile güneþin mesafesini bilirmisin.
Ve sen benim seni ne kadar dostlukla ve merhametle o eski türk
Filmlerindeki aðlayan sahipsizlerin gözyaþlarýyla ne kadar özlediðimi
Bir bilsen..
Bir bilsen
Hatýrla ama tuba portakal mýydý yoksa güneþ miydi bizim dostluðumuzu
Sonsuz kýlan…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.