ALTIN NE Kİ?
Altýn ne ki bir maden, para ne ki bir kâðýt,
Bunlar için midir ki, gözlerdeki bu aðýt.
Seni razý etmeyen, mal mülk bana zillettir,
Aþkýný ver Allah’ým, bunlarý ele daðýt.
Sensiz gönüller çöldür görünen yalnýz serap,
Eþyanýn kulu olan o þen haneler harap.
Faniye bel baðlamak histeridir cinnettir,
Elbette bu bedenler bir gün olacak türap.
Kapýnýn gedasýyým, baþka yere gidemem,
Hidayetin olmazsa, ben bu nefsi güdemem,
Bana “kulum” de yeter, her mihnetin minnettir,
Nice sefalar verdin, cefadan söz edemem.
Hidayet mührünü vur, ömrümdeki her deme,
Senin olsun þu gönül “baþkasýna ver” deme.
Kibirlilik eþeklik onurluluk nimettir,
Erdir bizi Allah’ým fazilete erdeme.
Her tarafa Zatý’nýn ulvi nuru vururken,
Ýrfan cennetindeki seyran etmek dururken,
Üç günlük dünya zevki bir devasýz illettir,
Bir yanýmýz yeþerdi bir yanýmýz kururken.
Kötülükler nefsimden, iyilikler sendendir,
Yanar isem ateþte bilirim ki bendendir,
Lütfün ile kahrýn da yaralýya izzettir,
Girersem cennetine illa kerem’indendir.
06.06.07--------Mustafa YARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.