Zoraki Namaz Kılan
Uykusu gelir yatsý vakti.
Namaz kýlmak zor olur þimdi.
‘Uyuyum biraz kalkarým’ der yatar..
Sabah vakti çýkar anca gözünü açar
Tarif edilmez bir yük! Sabahýn kazasý var.
Az sonra diyerek hep en sona koyar..
Vaktinde kýlýnan namazdýr yanýmýza kâr..
Zeval e eriþmeden sabah namazýný kýlar..
Öðle vakti girince baþlar bir telaþ..
Dünya iþlerinden kaldýrýlmýyor baþ.
Çoðunlukla bahanedir iþþ , aþþ!!
‘Namazý kýlayým ’der; kalkayým yavaþ yavaþ
Vakit ikindiye iyice yaklaþtý!
Oysa hâlâ öðleni kýlamadý.
Oturduðu koltuk öyle rahattý..
Zor da olsa,kalkmayý baþardý.
Ohh! Nihayet ikindi de okundu.
Öðleni geç kýldýðý ne iyi oldu?
Oturduðu seccadeden doðruldu.
Niyet etti hemen ikindiye durdu.
Ýþteki namaz faslý burda son buldu.
Ýçi tarifsiz bir huzurla doldu.
Kýlmama korkusundan kurtulmuþ oldu.
‘Darýsý yarýna ’ duasý buydu :).
Akþam ezanýyla iþten çýkar.
Trafik yoksa akþamý evde kýlar.,
Trafik varsa da ruhsattan sayar.!
Mâlum seferîlik diye bir mazeret var:)
Böyle kýlar namazý zoraki kýlan.
Gezme/tozma dedin mi düþünmez bir ân.
Kazasýný kýlsa da ,kurtulur hesaptan !.?
Hem vakit sýnýrý da yok, caný istediði zaman:)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.