Yalnýzdý genç kýz. Kimsesizdi. Elinde küçük valiziyle tren garýnda, Aðlýyor gibiydi.
Bir hüzünlü melodi vardý sanki gözlerinde. Bin bir acý hissediliyordu, Taptazecik teninde.
Bir rüzgâr esti Ve siyah eþarbý uçtu gitti uzaklara. Yalnýz kýz aðladý yalnýzlýðýna. Gözlerinden yaþlar damla damla, Süzülüverdi yanaklarýna. Bir karanlýk çöktü hatýralarýna… Ve yalnýz kýz, Kaçabildiðince kaçtý uzaklara.
ÜLKÜ DUYSAK
1979
Sosyal Medyada Paylaşın:
ulkuduysak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.