Her sabah yüreðimden damlalar atýyorum martýlara
Martý demesin saflýðýný bilmeyenler
Hele kanat hiç demesin
Bilmezler o kanatlarýn alevinde yýkanmak nasýl da yakar ruhun çýplaklýðýný
Ellerin ruhunun küllerine daldýkça
Yanýk týrnak kokusu
Sarar bütün sümbülleri
Sümbüllerin yapraklarýndan sýyrýlýr kan
Ve kaleme dolanýr
Ve susar kalem
Duyan olmadýkça akar çýðlýklarý çeþmelerden
Kabus anlatýr gibi
Kimseler duymaz sadece su
Yeter mi sanýlýr
Ki kimseler bilmez yaz ortasýnda donan ayaklarý
Isýnmaz adýmlarýna denek gelmeler olmadan
Ben yazdan geçtim artýk bahar da unuttu adýný
Aðzýnda þeker artýðý çocuklar bile neþesizken
Ne bahar güler ne yaz ne de aç kalmýþ ten
Her sabah yüreðimden damlalar atýyorum martýlara
Artýk bahar yok yaz yok mevsimler grevde
Ve
Hiç olmadýk zamanda mekaný önemsemeyen
Baðý gözlü bir peri konar avuçlarýma
Kanatlarý alev
Sýmsýký tutmak isteyipte tutamadýðým
Deniz kokar nefesi
Dalgalardan sýyrýlýp gelmiþ gibi
Gerçek olmalý derken
Düþün en yerinde gerçeðe düþmek
Acýtýr acýmasýzca canýmý derinden
Ve ben hala
Her sabah yüreðimden damlalar atýyorum martýlara
Yine baþlýyor
Gerçekleri çarpa çarpa yüzüme geçmeye zaman
Geçiyor da
Hep sonunda ýþýk olmayan loþ bir koridora endeksli
Geçmesi kadar yol alýnmýyor
Aldýðým yol ters sayýmlý kalp atýþý adeta
Elimde kandil
Yüzüme canavarlar çiziyor
Bakamýyorum duvarlara
Hepsi üstüme çöken kara bulut desenine bürünmüþ
Ve tam da dizlerim kanarken
Yine o baðý gözlü peri
Yalayýp geçiyor saçlarýmý
Gerçek mi hayal mi benim mi
Geldi mi gitti mi
Derken
Uzak uzak oluyor
Yakýn uzaktan öte
Ellerim boþ
Koridor hala loþ
Bir tek düþlerim kalýyor
Tenimi yangýnlar alýyor...
ASLI DEMÝREL...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.