“ö.ç.m” den Çanakkale
ö.ç.m
“ö.ç.m” den Çanakkale
Çanakkale vatandýr, hem namus hem imandýr
Hak yolunda imtihan, al bayraklý destandýr
Yiðitlerin mahþeri, küfre kale o belde
Ýki yüz elli üç bin þehit verdik o selde
Türk, Kürt, Laz, Çerkez, Arap, Arnavut, Gürcü, Boþnak
Ýslam için can verdi gülücükler atarak
Hiçbiri ýrkçý deðil, hâlis bir Müslümandý
Vatan için Allah’a can verecek zamandý
Yaðmur gibi yaðarken acýmasýz mermiler
Dillerden yükselirdi fatihalar, tekbirler
Elde yoktu mühimmat; yiyecek, giyecek yok
Lâkin Mehmetçiðimin iman dolu göðsü tok
Mehmetler þehit olup Ýstanbul eman buldu
Yedi düvel kovuldu, ruhlar þaduman oldu
Örtü, Kur’an ve bayrak uðruna biz savaþtýk
Onca cihad sonunda musibete bulaþtýk
Lozan hezimetiyle verdiler Adalar’ý
Susturdular semâdan Hak diyen sedâlarý
Batý þapkasý için asýldý nice baþlar
Mehmet’imin ruhunu anlar mý hiç sarhoþlar
Yaradan’ý býrakýp beþerlere taptýlar
Milletimi Batý’ya bir kul, köle yaptýlar
Yahudi deðil miydi ol Hünkâr’ý hal eden?
Ýttihatçý hainler emâneti zûl eden
Ma’rufu öteleyip münkerleri yaydýlar
Ýmanlý insanlarý birer parya saydýlar
Görebiliriz belki, demokrasi ahrette
Cumhursuz cumhuriyet palavraydý elbette
Ümit tohumu saçtý Mehmet’im bu topraða
Gönülden sevdalýyýz ay-yýldýzlý bayraða
Adnan Ünal “ö.ç.m”
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.