Dalýp gidiyorum Köreldiðim noktaya Biliyorum bunu da fark etmeyeceksiniz Yorgunum artýk görünmezlikten Ama olmuyor dayanamýyorum Yazmadan Anlatmak zorundayým iþte Bir zamanlar rüyalarým vardý Ýçi þiþirilmiþ umutlar Sebepsiz sevinçler Þimdi Gecenin peþine düþmüþ Sanki rüyalarým Kâbuslarým çoðaldý Sebepsiz isyanlarýmda Duyurmadan attýðým çýðlýklar Gerçeklerin gölgesinde kimsesizlik Düþüncesi yok mu iþte o yýkýyor beni Hani sanki her kare bir film sahnesi Ama yönetmeni baþarýsýz gibi Ne kadar zormuþ hayatý yarýladýðýný Bir þeyleri kaçýrýyor ve Kaçýracak olduðunu bilmek Kalbine giren bir sancý gibi Acý bir güvensizlik kapladý etrafýmý Herkes mi sahte Ben de dâhil Nasýl bazen bu kadar kötü olabiliyorum ki Ýstemeden Bazen de bu kadar saf Neyse kýzým diyorum içimden Sen boþ ver Hayal dünyan daha güzel Diyorum demesine de Yaþanmýyor ki gerçeði düþünmeden Þimdi ya hikâyeyi deðiþtireceksin Ya da kitabý kapatýp yola devam edeceksin Eyvallah ben!
Sosyal Medyada Paylaşın:
siyem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.