Yine senden ayrý bir ses ayrý bir mektup ile,
Bekliyorum rüzgâr sesiyle saatlerce…
Suskunluðum üzerimde,
Yüreðimin heyecaný ile...
Dokunamýyorum, gidemiyorum hiçbir yere.
Uzaklarda esen þu delicesine,
Bana doðru gelen sapmadan hiçbir yere,
Gönderdiðin ileti ile...
Sevindiriyor beni,
Kokunu da çekmiþ içine,
Yüzüme üflüyor.
Ýçime çekercesine
Sürüyorum yüreðime…
Ey sevgili!
Gel artýk ne olur dön geri!
Arkada býraktýn seni seven bir deli…
Sensiz bu yürek dayanamýyor ki!
ÇARESÝZÝM, yaþlarým avutur sensiz günleri.
Yarým kaldým gittiðin günden beri…
Yokluðunda gezer oldum bu þehri,
Elim yoksul, gözlerim yetimdi…
Beni ayakta tutan ise,
Senden gelecek günlerce yeþeren,
Küçücük bir ümit idi…
Sensin beni hayata baðlayan,
Tek gerçeðimsin içimde kalan.
Yüreðimde an be an atan,
Bu ölü cana can katan,
Koca bir sensin kalbimde yaþayan…
Þu halimi kimler anlatabilir ki!
Hangi þair þiirine yansýtabilir,
Hangi ressam resmini çizebilir ki!
Hangi dert, hangi çile bundan büyük olabilir ki!
Yýldýzsýz bir gece,
Dalgasýz bir deniz gibiyim…
Güneþsiz bir gün,
Nefessiz bir þehirdeyim…
SENSÝZÝM…
Hayallerimle yaþýyorsun bütün bir gün
Ve bütün bir gece…
Düþlerimdesin, ismin dilimde…
Resmin baþköþemde,
Ýzlerim saatlerce…
Doluyor her gece gözlerim
Uykusuzluk yaþlarý ile…
Karanlýðýn koyusuna sarýlmýþ
Yaþýyorum dört duvar dört köþe ile…
Hani ellerini tutup ta o masmavi denizi izlerdik ya zamansýzca,
Yaþama sevincim artardý sen yanýmda olunca.
Gülümseyiþini izlerdim dakikalarca..
Okþardým o yanaklarýný usulca.
Susar dinlerdim seni sen konuþunca.
O kadar titrerdi ki bedenim sana sarýlýnca,
Durur kilitlenirdim sonra karþýnda…
Kalbimin sesi gelirdi kulaklarýma.
Öyle atardý ki hýzlýca!
Birde gözlerin gözlerimden ayrýlmayýnca,
Heyecaným daha da artar,
Susar konuþamazdým bir daha…
Hani çay bahçesinde otururken
Ýzlerdim ya hep seni!
Karþýmýzdaki deniz dalgalarý
Bozardý sessizliði…
Sen izlerken denizi,
Saklýdan tutmaya çalýþýrdým ellerini…
Fark ettiðinde ise izin verirdin tutmaya,
Gözlerin gülümserdi…
Güneþin batýþýný izlerken,
Deniz maviliðini siyaha bürüyordu.
Hava karanlýða soyunuyordu…
Baþýný omzuma koyduðunda,
Saçlarýn dokunurdu yanaklarýma…
Sonra sarýlýrdým sýmsýký sana.
Gözlerimi kapatýrdým,
Aný ölümsüzleþtirir,
Hayalime koca bir yer yapardým,
Oraya saklardým…
Ve þimdi!
O hayalin içindeyim sanki…
Karanlýða hapsolup maziye baktýðýmda,
O anlar gelir hep aklýma…
Gözlerimin önünden geçerler usulca.
Aðlayarak ta olsa,
Düþlerdim sessiz sedasýz…
Hayal de olsa,
Yaþýyordum seninle sanki be CEYLAN GÖZLÜM!
Beklerim gelmeni zamansýzca…
BEKLERÝM GÖZYAÞLARIYLA…
RÜZGÂR’DAN YAÐMUR’UNA...