neden yoksun

korktugmda,
cocuklar gibi yatagýn altýna saglandýgýmda,
aglamayý kendýme yedirmeyip,
hýckýrýklara boguldugumda
yas yerýne kan aktýgýnda yoktun,
neden...
kendimle baþbaþa kaldýgýmda
karanlýklarda,cýglýklarla,ugultularla
kavga halindeyken
yalancý gülüsler savuruyorum
ve yýne yoktun
ellerimi tutmuyorsun
nedn bakmýorsun gözlerime
neden kacýorsun peký neden
neden
hersey ust uste gelýo
neden yoqsun yanýmda
umudumu yitiriyorken
ipi kopmus basý dönmüs dunyadan
gidiyorken nerdesin
yoksun
hýcbýrseyde yok
haykýrýslarda,cumlenýn altýnda,yükleminde,
nesnesýnde yoksun
belkide hic olmayacaksýn kim bilir
þimdi yoksun ilerde belki umud tukenýo
belký olursun ,yoksun

Sosyal Medyada Paylaşın:

wustafa Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

şuurayı kırma!!!!!Q Cana!!! susuyorum... yıkandı ruhum bedenımde sana varmak... catlayan bedenım hasret sana tomurcuk gozyasları kırık kalem ***** beklemek******* HİCİV