Ayrýlýk! Aþk hikayelerinin bildik imzasý. Toz pembe hevesler; dalgalarla çeker kendine, Aþka tutukluluk hali; gönüllü giydiðin elbise. Ýnsan zehri bile bile sürer mi kendisine?
Yaþýyor bunlarý birer birer tüm sevenler. Aþký hissetmeden gitmek istemiyor gelenler. Gül kokulu cennete de girilir aþýkken! Ýrin katkýlý, ateþ döþekli cehennemlere de!
Yaþanmýþlýklarýmýn gökkuþaðýndan haz aldým hep. Piþman olmadým hiç seni tanýmaktan. Doðadaki dengenin doðal sürecidir ayrýlýklar. Yeter ki! kalpler her zaman sevmeye hazýr olsunlar.
ALEV YAVUZ 21/03/2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
hayatgülbahçesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.