KİRAZLI MESCİT SOKAĞI HATIRASI-1
KÝRAZLI MESCÝT SOKAÐI HATIRASI-1
Süleymaniye’de Kirazlý Mescit Sokaðýnda
Bir pideci vardý, hatýrlamýyorum ismini
Giriþte, kavþaðýn hemen saðýnda
Pide kuyruðundayken gördüm ilk defa seni
Ondan sonra bir gelenek oldu bu durum
Her gün gölgeler yarýya yakýn indimi
Ýçimde bir umutla belki seni bulurum
Diyerek kuyruðun içine atardým kendimi
Dedim ya pidecinin ismini çoktan unuttum
Seninkini ise hiç öðrenemedim
Sevgini hep içerimde büyüttüm
Ama fýrsatýný bulup söyleyemedim
Sende farkýndaydýn bir yere kadar
Biliyorum bana gelen yollar aradýðýný
Ne yazýk fýrsatýný vermedi kader
Biliyorum saçlarýný benim için taradýðýný
Sonra geldi malum o kasýrgalar
Bana deðilse de kahrettin hayata
Baþýna üþüþünce leþçil kargalar
Çýktýn uzun boylu bir seyahata
Bense kalakaldým yerli yerimde
Silkinip yanýnda yer alamadým
Sana zulmedenleri yargýlasam da içimde
Bunu meydanlarda der olamadým
Bu yüzden darýldýn, gücendin bana
Bir daha kuyruða hiç uðramadýn
O günden bu güne hasretim sana
Dolduramadý yerini baþka bir kadýn
Uzun boylu, beyaz tenli, haným kýz
Hatýranla yaþar bu deli gönlüm
Bilmem kiminlesin, ben hala yalnýz
Kalbimi Kirazlý Mescide gömdüm
Ýhsan POLAT 19.01.2009 Ýspir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.