SON BAHAR
Yine uçsuz bucaksýz bir mevsimdeyim
Yine son baharýn son demindeyim
Soðuðun yükseldigi insanýn titredigi,
En soguk ve en sessiz günlerdeyim
Mevsimler deðiþiyor içindeki duygular gibi
Sessizlige bürünüyor insanlar ,
Adeta bir kuþ misali
Kalpler duruyor,dudaklardan sözcükler çýkmaz oluyor
Bir baþka oluyor son baharýn ürpertisi,
Puslu oluyor gökyüzü,insanýn ruhu gibi
Adeta düþünceli insanýn beyni gibi
Kimi güneþ açýyor,kimi yagmur yagýyor
Ayný bizim yazýlý bahtýmýz gibi
Dedimya bir baþka oluyor son baharýn ürpertisi
Kuþlar göçüp gidiyor baþka diyara
Kalplerinde neler var kimse bilmiyor,
Kanatlarý yorgun,Kalpleri korkulu insan misali
Neyle karþýlaþacaklarýný bilemiyorlar
Dedimya bir baþka oluyor sonbaharýn ürpertisi.
YASEMÝN YOKUÞOGLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.